donderdag, juli 11, 2002

Ayr



De laatste avond op onze parkeerplaats in Townsville hebben we een stel backpackers ontmoet. Deze kwamen zojuist van het stadje Ayr zo'n 90 Km Zuid waarts. Ze hadden daar zuccini's (courgette) geplukt en erg goed verdient. Aha daar moeten we zijn dus! Dus de volgende morgen (nadat we door de plaatselijke gemeente reiniger verzocht werden te vertrekken omdat we er al 3 dagen stonden en het verboden is te camperen) op naar Ayr voor het grote geld!

In Ayr aangekomen hebben we gelijk voor de hele week ingecheckt bij camping Silverlink. We zouden immers toch gaan werken hier. Bij de receptie haalde we een lange lijst met telefoonnummers van boeren in de omgeving. Telefoonkaart gekocht van 20A$ en bellen maar!

Nou ik kan je vertellen daar word je niet vrolijk van. We hebben werkelijk alle nummers (zo'n 30) gebeld maar niet 1 boer kon ons helpen. Een paar zeiden er dat we volgende week maar terug moesten bellen. Dan maar het stadje in en de cafe's, restaurants en hotels af. Moet toch niet zo moeilijk zijn zou je denken met een ware kok en ervaren keukenhulp. HELEMAAL NIKS! Oke dan zijn er ook nog uitzendbureaus. Dus wij een prachtige CV gemaakt en daar afgelevert. Dagelijks informeren leverde ook hier niets op. En de boeren hebben ook deze week geen werk voor ons.

Zodoende zij we nu weer terug in Townsville. Morgen weer een dag......


Townsville



Het is 30 juni of 1 juli, maandag, dinsdag of woensdag. 9 uur of half 12. Ik weet het niet precies. Wel weet ik dat ik tergen een bescheiden duintje aanlig. Voel het warme zand in m'n rug, boven me het geritsel van een palmboom, in de verte piepen wat zebravinken. Voor me een azuurblauwe koraalzee, rustgevend kabbelend. Een zachte aangename zon verwarmt mijn ontbloot bovenlichaam. Een tropisch briesje.















Zojuist ben ik ontwaakt in onze Falcon die geparkeerd staat op een parkeerplaats in een parkje aan de koraalzee,Great Barrier Reef, de oost-kust van Australie.Aan de rand van een stad die Townsville heet. Er omheen scharrelen vreemdsortige tropische vogels, opzoek naar mensenvoer.




Vandaag wordt de tweede dag dat we hier verblijven. Met ons banksaldo stevig onder het nulpunt is het zaak dat we hier werl vinden. Nog even een sigaretje lang genieten van dit moment en dan Tinus maar eens zoeken. Tijd voor wat actie!

Nou wat een actie zeg! We zijn nu 6 uitzendbureaus, een kleinregenwoud aan formulieren en 15 dollar beltegoed verder. Resultaat: niks nakkes nada! Morgens maar eens de boer op.